لوله هـاي پلـي اتـيلن سـنگين (چگـالي بـالا) در حـوزة وسيعي از خطوط لوله شهري، صنعتي، دريايي، حفاري، دفن زباله و كشاورزي به كار ميروند. كـاربرد مطلـوب اين دسته از لوله ها در موقعيت هايي چون سطح زمـين، حالت مدفون، شناور و سطوح زير دريا آزمـايش و بـه اثبات رسـيده اسـت. ايـن لولـه هـا قابليـت انتقـال آب آشــاميدني، فاصــلاب، مــواد شــيميايي، دوغــاب و پســماندهاي خطرنــاك و گازهــاي فشــرده را دارنــد. استفاده از لوله هاي پلـي اتـيلن در صـنايع نفـت و گـاز سابقهاي طـولاني دارد و در مقايسـه بـا سـاير لولـه هـا كمترين ميزان تعمير و نگـهداري را بـراي توزيـع گـاز شهري دارنـد. در گذشـته بـه دليـل مسـائل مربـوط بـه نگهداري آنها در برابر خوردگي و آثاري كه به مرور در نتيجة خوردگي ناشي از كلر موجود در آب در لوله هاي پلي اتيلن به وجود ميآمد از اين لوله هـا در شـبكه هـاي آبرساني اسـتفادة چنـداني نمـي شـد؛ امـا امـروزه ايـن نقيصه ها در لوله هاي پلي اتـيلن سـنگين برطـرف شـده است و استفاده از اين لوله هـا در شـبكه هـاي آبرسـاني روبه رشد است.
بررسي ساختار شيميايي
پلياتيلن ها خانواده اي از گرمانرمها (ترموپلاسـتيكهـا) هستند كه از طريق پليمريزاسيون گـاز اتـيلن بـه دسـت ميآيند. اين پليمريزاسيون تحت فشار و دماي بالا و در حضور كاتاليستهاي فلزي انجام ميشود. تحـت ايـن شرايط، مولكولهاي اتيلن به زنجيره هایی به طول 50 تـا 50000 واحد تبديل ميشوند و گاز اتيلن به يـك مـادة جامد سفيد كريستالي تغيير حالت ميدهـد. پلـي اتـيلن شامل ساختار بسيار ساده اي است، به طوريكه سـاده تـر از تمام پليمرهاي تجاري است. يك مولكول پلي اتـيلن زنجير بلندي از اتم هاي كربن ميباشد كـه بـه هـر اتـم كربن آن دو اتم هيدروژن چسبيده است پلي اتيلني كـه تعداد زنجيره هاي جانبي آن كم و طول آنها كوتاه باشد، پلي اتيلن سنگين (پلي اتيلن خطي) ناميـده مـيشـود. در اين حالـت هـيچ شـاخه اي در مولكـول وجـود نـدارد. پلي اتيلن خطي سختتر از پلي اتيلن شاخه اي است، اما پلي اتيلن شاخه اي آسـانتر و ارزانتـر سـاخته مـيشـود. شكل ايـن پليمـر كريسـتالي اسـت. پلـي اتـيلن خطـي محصول نرمالي با وزن مولكولي 200000 تـا 500000 گرم است كه آن را تحت فشار و دماهاي نسـبتاً پـايين پليمريزه ميكنند. چگالي آن بين 941 /0 تا 965 /0 گـرم بر سانتي متر مكعب است و آن را بيشتر به وسيلة فراينـد پليمريزاسيون، كـه زيگلـر ناتـا ناميـده مـيشـود، تهيـه ميكنند. تفاوت هاي خـواص پلـي اتلـين نـوع سـبك و سنگين به اندازهاي زياد است كـه كـاربرد هـاي آنهـا را كاملاً متفاوت مي كند و ميتـوان آنهـا را از دو خـانوادة گوناگون فرض كرد.