استفاده از خطوط لوله جهت انتقال مواد اولیه به مراکز پتروشیمی و نيز صدور فرآورده هاي توليدي مايع از آن مراكز به صنايع پايين دستي از ضروريات صنعت پتروشيمي مي باشد.بخش قابل توجهي از خطوط لوله در زيرزمين نصب مي شوند و لزوما بایستی تواما توسط پوشش های صنعتی و سيستم حفاظت كاتدي از خوردگي محافظت گردند. در كشور ما استفاده از پوشش هاي پلي اتيلن سه لايه تا كنون راهكاري مناسب و مطلوب براي حفاظت تاسيسات خطوط لوله بوده ليكن اخيراً گزارشاتی در خصوص ديسباند شدن اين پوشش از سطح لوله انتشار يافته كه نگراني هايي ايجاد نموده لذا لازم است براي رفع آن تدابيري جدي اندیشیده شود. تحقيقات محققين در طي چند سال اخير هنوز نتوانسته علت يا علل اين مشكل را مشخص نمايد، ليكن اعتقاد عمومي اين است كه تفاوت ساختار شيميايي و نیز خواص فیزیکی دولایه اپوکسی و پلی اتیلن كه در اين پوشش حضور دارند علت اصلي اين پديده مي باشد. شركت هاي توليد كننده پوشش هاي صنعتي جايگزين هايي براي پوشش سه لايه مذكور معرفی کرده اند که عبارتند از:
1- استفاده از يك يا دو لايه پوشش FBE با يا بدون پوشش محافظ مكانيكي پلي الفين
2-استفاده از يك لايه پوشش پلي اورتان يا پلي اورآ عاري از حلال
راهكار ديگري كه انتظار مي رود بتوان براي رفع اين معضل بكار برد استفاده از پوشش هاي پلي اتيلن مالئينه تك لايه همراه با آماده سازي شيميايي سطح لوله مي باشد. روش هاي آماده سازي شيميايي سطح (chemical surface treatment) متفاوت هستند و تحقیقات برای يافتن روش هاي كارآمدتر هنوز ادامه دارد دو روش فسفاته كاري و كروماته كردن روشهاي شناخته شده اي هستند كه تاثيرات مطلوبي در كارائي پوشش هاي حفاظت خوردگي دارند. اما استفاده از ارگانوسيلان ها براي اين منظور در مرحله تحقیقاتی قرار دارد و هنوز هیچ شرکتی كاربرد آنان جهت افزايش كارائي پوشش هاي حفاظتي را تاييد نكرده است. هم اكنون در پژوهشگاه صنعت نفت پروژه اي در حال اجرا است كه هدفش بررسي تاثير روش هاي مختلف آماده سازي شيميايي سطح بصورت منفرد یا توما بر روي كيفيت پوشش هاي پلي اتيلن تك لايه مي باشد.